ادبیات فارسی

مثنوی رمضان

 نامه ی هستی ز ازل نام او             
 

 

تا ابدم جرعه فشان جام او

شد رمضان حلقه زن کوی تو           

 

ماه خدا آینه وش روی تو

سایه ی حق بر همگان آمده            

 

بلبل جان نغمه زنان آمده

هر سَحَرم بر درِ او در نماز              

 

خلوت شب سوخته ای دل به راز

هر که در این گلشن او سر نهاد       

 

مِهر علی(ع)حُبِّ حسن(ع)در نهاد

«فُزتُ وَ رَب» تکیه گه عاشقان          

 

کعبه ی دل قبله گه عارفان

اهرمن ار سوی تو آید به هوش!        

 

بسته نظر بسته دهن بسته گوش!


ای به «صبا» درس وفا داده ای 

 

پای کَرَم دست دعا داده ای!

29/4/1388 مطابق با مبعث رسول اکرم (ص) . به بحر سریع مسدس مطوی مکشوف ، بر وزن مخزن الاسرار نظامی. موسی صباغیان . قم.

ـــماه سبز خدا «رمضان»

ای ماه سبز خدا ! به مزرع قلب مشتاقان خوش آمدی .ای «شهرالله» مهبط کتاب ازل ، مقدمت مبارک باد ! من در خلوت بیابانی دلم تو را می ستایم .ای شهر سلامت ! جان و تن ما را به عطر ملکوت ، بیاگن !«صوموا تصحّوا» برترین ارمغان تو بر شخص دردمند من است ! ای طبیب بیماران عشق ! باران ویژه را بر خاصّان نگاهت ، ببار!  کامِ عطشناکِ تشنگانِ طَرفِ جویِ تو منتظر جرعه ی تسنیمِ وصلِ توست :

«رواق منظر چشم من آشیانه ی توست       کرم نما و فرود آ که خانه خانه ی توست»

 «حافظ»

موسی صباغیان کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی ، واحد تهران جنوب- 29/4/1388

 

javahermarket


ادامه مطلب

+نوشته شده در چهار شنبه 30 فروردين 1391برچسب:,ساعت11:42توسط استاد موسی صباغیان | |